O książce: 1890 / Zarówno w społeczeństwie, jak i w prasie, wciąż słychać głosy o kłopotach i oburzeniach na kolei. Jednak prasa nie ukazała się jeszcze właściwie, że tak powiem, pełna relacja z tego zjawiska, a wewnętrzne, intymne życie kolejowego świata wciąż ukryte jest pod jakąś tajemniczą zasłoną. Tymczasem ten świat jest pełen niekongruencji, ciekawostek, mięsożernych instynktów, oburzających scen, a nawet krwawych incydentów. Autor tej książki postanowił odsłonić zasłonę zakrywającą ten osobliwy świat, w którym kipią namiętności. Trzeba jednak przyznać, że udało mu się podnieść tylko jeden brzeg zasłony, gdyż odsłonięcie tego wszystkiego jest zadaniem zbyt skomplikowanym i niemożliwym dla jednej osoby. Wydaje się jednak, że nie ma takiej szczególnej potrzeby: ta podwyższona krawędź rzuca wystarczająco jasny promień, aby oświetlić ważniejsze aspekty życia kolei; tak, aby czytelnik mógł wyrobić sobie o nim dość jasne pojęcie i prawdopodobnie uzupełni wyobraźnią to, czego autor nie powiedział.